ijs
Heb net een paar zware dagen achter de rug – een of andere virale voedselvergiftiging, wat geen pleziertje was. (Ik heb het geluk dat ik het soort dokter heb die huisbezoeken doet – niet de officiële soort, maar meer het opdagen tijdens zijn lunchpauze om te zien hoe het met me gaat.) Ik ben over het ergste heen, maar nog maar net aan het genezen. De temperatuur daalde tot min 21 F (min 29C) en ik ontdekte dat een ietwat geïmproviseerde plek in de hoek van het kantoor, waar een boel bedrading en kabels – vooral TV van de satelliet, de DSL-lijn, en iets waarvan ik denk dat het waarschijnlijk een Russische spionagekabel is – binnenkomen, dat nu, in het kantoor, in een warme kamer, bedekt is door ijs. Ik dacht dat dat de reden was waardoor het netwerk van het huis kortsluiting gemaakt had (wat het ook gedaan had), maar vandaag had ik alles uitgetrokken en weer in de stopcontacten gestoken (dat op dat handige lijstje staat van dingen die je kan doen om het zelf te maken, samen met Zet Het Af En Wacht Een Beetje) en plotseling werkte alles weer als gesmeerd. Wanneer het weer wat warmer wordt, zal ik de ijs-omgeving degelijk maken en isoleren. (Op het moment is het opgewarmd tot min 19 F buiten.) (Ik heb een deel van het ijs afgebroken, daarna een foto genomen. Ieuw en brrr.)
Susan Henderson heeft een interessant interview met mij gedaan, vooral over haar, versierd met vele beschamende foto’s van de foto-albums door de jaren heen, allen van mij met onwezenlijk haar. We hopen een laatste foto live te pakken te krijgen voor het op het net gezet wordt, van mij als een tienerpunk. Ze kondigt het aan – en heeft enkele tot nu toe ongeziene en redelijk onwesenlijke foto’s – op http://litpark.com/2007/02/05/question-of-the-week-hair).
Ik vond dit Nerve essay even fascinerend als amusant met een wrange nasmaak:
De Religious Right is correct op precies twee punten: maagdelijkheid kan van groot belang zijn, als het op de juiste manier aangepakt wordt; en wat je leest, luistert of kijkt, beïnvloedt hoe je je leven leidt. De conservatieven zijn zo slim om sexy films te laten bannen van Wal-Mart. Ik kan geloven dat inderen elkaar neerschieten door videospellen. Wilco zorgde ervoor dat ik mijn inwonende vriend uit huis smeet toen ik tweeëntwintig was. En Sandman zorgde ervoor dat ik op mijn vijftiende als sport mannen kwelde.
http://www.nerve.com/personalessays/calhoun/godsofnewyork/index.asp?page=1
En terwijl we over ongewilde gevolgen spreken, ik heb kortgeleden enkele interessante uren doorgebracht met het bladeren in mijn ontvangen exemplaar van The Neil Gaiman Reader, samengesteld door Darrell Schweitzer. Essays over de dingen die ik geschreven heb, door een dozijn van zeer intelligente mensen. Ik denk dat het waarschijnlijk een heel goed boek van essays is, maar ik ben ongetwijfeld de laatste persoon op aarde die iets zinnigs over dit boek kan zeggen, aangezien ik de minst competente levende criticus van de auteur in kwestie ben. Er waren een paar momenten waarbij ik voelde dat de beschreven auteur iets monsterlijk intelligents had gedaan, maar ze brachten het altijd meteen in evenwicht met de momenten waar ik zuchtte en dacht: “Je mag dan wel denken dat ik hier heel intelligent ben, maar ik schreef het zo omdat het zo gebeurde en ik helemaal niet intelligent ben...”.
Het enige wat ik frustrerend vond, waarvan ik hoop dat het rechtgezet zal worden in de volgende uitgave, waren de kleine foutjes in de feiten, foutjes in de data (Smoke and Mirrors is gepubliceerd in 1998, niet in 2001, zoals een essay vermeldt – het is correct vermeld op andere momenten verderop in het book) of wat de kunstenaar betreft (Dave McKean heeft The Doll’s House niet getekend, noch heeft Clive Barker het geproduceerd), en de kleine typfoutjes dat het geheel minder betrouwbaar maakt, waardoor het minder als een academisch referentiewerk gezien kan worden.
Verschillende mensen schreven me om me te laten weten dat de Penn Jillette Googlebom gelukt was, aangezien we een de Google top tien stonden, en verschillende andere mensen schreven me om me te laten weten dat Google het algoritme veranderd heeft om Googlebommen te vermijden... en gegeven dat de Google rang van “Penn Jillett” naar # 8 was gegaan en daarna, binnen enkele uren, volledige verdween (en blijkbaar ergens in de 300 staat – alhoewel het bij Yahoo nog altijd erg hoog staat), doet het vermoeden dat er een anti-Googlebom aan het werk is. (Ik zou natuurlijk Mijn Zoon Bij Google kunnen bellen, maar hij zou me met ongelooflijk veel plezier vertellen dat hij een vertrouwelijkheidscontract getekend heeft en helemaal geen commentaar mag geven...) Het zou interessant zijn om te zien of het weer omhoogklimt nu...
(Mijn dank aan iedereen die de link gepost heeft. Jullie zijn allemaal goud waard, en ik ben heel dankbaar.)
Ik ben er net achtergekomen dat het luisterboek FRAGILE THINGS, dat ik voorlees, juist genomineerd is voor een Audie Award (http://www.audiopub.org/files/public/Audies_Finalists_Release.pdf) wat zeer tof is – alhoewel ik dacht dat het luisterboek dat ik van Stardust het opgenomen beter was. Maar wat weet ik.
(Het volledige luisterboek dat ik van Neverwhere heb opgenomen zou deze herfst uitkomen. Wel, dat was pas werken.)
Ik vind de House of Lords geweldig wanneer ze zulke dingen zeggen:
http://news.bbc.co.uk/2/hi/uk_news/politics/6329851.stm
En ik wou al vaker vermelden dat wanneer je een exemplaar van de nieuwe speciale uitgave van The Last Unicorn DVD via de Conlan Press site koopt, de helf van het geld naar Peter Beagle gaat, en je exemplaar zal gesigneerd zijn, in tegenstelling tot het bestellen van een andere plek, waarbij het door niemand gesigneerd zal zijn en Peter Beagle geen cent zal zien. http://www.conlanpress.com/Merchant2/merchant.mvc
