Van Neil, zaterdag 27 januari, 23h17.
1 014 261 deze niet meegeteld
Zo. Maddy heeft een heel nieuw kapsel dat bestaat uit een frou (wat Amerikanen onverklaarbaar bangs noemen), of een pony (wat Engelsen mysterieus genoeg een fringe noemen), en ze lijkt vreemd genoeg op het Coraline-poppetje van de Henry Selick-film, terwijl ik, euhm, niet zoveel haar in mijn ogen heb als deze morgen. Ben gestopt bij DreamHaven (http://www.dreamhavenbooks.com/) na de kapper en heb een stapel dingen vor hen gesigneerd (die zullen binnerkort op www.Neilgaiman.net staan).
Heb ook enkele boeken gekocht, wat waanzin is, gezien de hoeveelheid die ik tegenwoordig heb om te lezen en de hoeveelheid boeken die in stapels liggen te wachten om gelezen te worden (ik lijk alles te lezen wat ik over Bert Williams kan vinden). Niettemin heb ik vol verwachting Avram Davidsons Adventures in Unhistory, Diana Wynne Jones’ The Pinhoe Egg and Kim Newmans The man from the Diogenes Club opgepikt. Het is tof om boeken in je Te Lezen-stapel te hebben waarvan je weet dat ze goed zullen zijn. Ik heb mijn oog laten vallen op een Charles Vess-hoes en kocht een paperback van Herminie Kavanaghs Darby O’Gill, en ik beëindigde de koopjes-expeditie met een exemplaar of M. John Harrison’s Viriconium (niet om te lezen, maar gewoon zodat ik een exemplaar had met mijn inleiding erin.)
En ik heb net enkele statistieken van de site gezien (met dank aan Dan Guy die de wolkjes voor de Webelf heeft gemaakt – de eerste staat op http://www.neilgaiman.com/journal/labels en is echt grappig. Hoera voor al de behulpzame mensen die dit lezen) en ik heb gemerkt dat met de vorige blogpost ik Eén Miljoen Veertienduizend Tweehonderd en Eenzestig woorden op deze blog geschreven heb.
Ik wou dat ik het 14 261 woorden geleden geweten had. We zouden een feestje gegeven hebben. Met ballonnen.
maandag 29 januari 2007
Time to go...
Van Neil, zaterdag 27 januari, 10h21.
Tijd om te gaan...
Een van de vele verrukkingen voor mij bij het maken van Sandman: Endless Nights was dat ik kon helpen de kunstenaar Barron Storey naar een heel ander publiek te brengen. Barron is een genie: een geweldige kunstenaar, een leraar en denker over kunst, verwonderend creatief, ongelooflijk invloedrijk (ik herinner nog mijn wrange amusement toen een criticus naar Barron refereerde als een Bill Sienkiewicz imitator, want Bill, en ontelbaar veel andere belangrijker kunstenaars, is imand die erkent dat hij door Barron beinvloed is) en ik herinner me nog steeds hoe overweldigend het was om te zien.
Een van de schatten van mijn boekenplank is de Marat-Sade Journal van Barron Story, ongeveer 15 jaar geleden uitgegeven bij Tundra, en lang geleden al uit print geraakt en geprezen door verzamelaars (Dennis Kitchen had vroeger een paar exemplaren voor $90, maar hij is uitverkocht en het enige exemplaar op Amazon gaat voor $275.)
Het eerste nieuwe Barron Storey journal in 15 jaar tijd, Life After Black, zal komende lente uitkomen, en de vooruitgang ervan wordt gevolgd op de Graphich Novel Art site blog: http://graphicnovelart.blogspot.com/search/label/Barron%20Storey (Zo – ik heb net het label van iemand anders gebruikt.)
Je kan meer Life After Black pagina’s zien op http://www.comicartfans.com/GalleryDetail.asp?GCat=1927
...
We vinden allerlei videomateriaal om op de Exclusieve Nieuw en Verbeterede Cool Things sectie te zetten (http://www.neilgaiman.com/exclusive). Naar de volgende moeten we echter linken. Het is een opname van mezelf, op het geweldige Cody’s event in Berkeley afgelopen oktober, toen ik voor een publiek stond en voorlas en vragen beantwoordde en Al Doende Teveel Plezier had.
http://fora.tv/fora/fora_clip.php?cid=303#
Hoi Neil,
Ben weg van de nieuwe Cool Stuff & Things sectie. Complimenten aan de Webelf! Moge ze nog vele scharrelende lekkernijen eten.
Je de pagina’s van het notitieboekje voor American Gods herinnerden me aan een paar dokters die ik ken. Ik had gepoogd om stukjes die ze geschreven hadden te lezen, maar kon er niets van maken. Ik vroeg het aan hun en zij konden het ook niet lezen (gelukkig was het allemaal niet-medisch)! Is dat ooit bij jou gebeurd na een vlaag van verwoed neerpennen?
Dit is niet bedoeld als een beledeging, I kon ongeveer 80% van wat je schreef lezen, wat meer is dan ik kan zeggen van die dokters.
Groeten!
Aloysius
Terwijl het waar is dat ik nooit echt problemen heb met mijn handschrift (alhoewel andere mensen dat wel hebben), moet ik ook toegeven dat af en toe, tijdens het uittypen van een verhaal, naar een woord moet staren dat niet vrijwillig zijn oorspronkelijke betekenis onthult.
De pagina’s van het American Gods notitieboekje zijn trouwens heel wat kleiner dan de originelen, wat ook niet echt helpt.
Recent heb ik de handgeschreven STARDUST boeken gevonden, en was van plan om een paar pagina’s van ze in te scannen voor de opkomende DC Comics ABSOLUTE STARDUST hardcover.
...
Zo. Miss Maddy en ik vertrekken om onze haren te laten knippen. En ze zou graag een bericht dicteren: “Mijn haar zal ongelooflijk zijn. Hahaha. Ik lig in een deuk van mezelf. Hey. Je moet dat niet schrijven – HEY! Je moet... Pa-aa. (=zucht=. En dan, dreigend,) Jij bent zeker de leukste thuis...”
Tijd om te gaan...
Een van de vele verrukkingen voor mij bij het maken van Sandman: Endless Nights was dat ik kon helpen de kunstenaar Barron Storey naar een heel ander publiek te brengen. Barron is een genie: een geweldige kunstenaar, een leraar en denker over kunst, verwonderend creatief, ongelooflijk invloedrijk (ik herinner nog mijn wrange amusement toen een criticus naar Barron refereerde als een Bill Sienkiewicz imitator, want Bill, en ontelbaar veel andere belangrijker kunstenaars, is imand die erkent dat hij door Barron beinvloed is) en ik herinner me nog steeds hoe overweldigend het was om te zien.
Een van de schatten van mijn boekenplank is de Marat-Sade Journal van Barron Story, ongeveer 15 jaar geleden uitgegeven bij Tundra, en lang geleden al uit print geraakt en geprezen door verzamelaars (Dennis Kitchen had vroeger een paar exemplaren voor $90, maar hij is uitverkocht en het enige exemplaar op Amazon gaat voor $275.)
Het eerste nieuwe Barron Storey journal in 15 jaar tijd, Life After Black, zal komende lente uitkomen, en de vooruitgang ervan wordt gevolgd op de Graphich Novel Art site blog: http://graphicnovelart.blogspot.com/search/label/Barron%20Storey (Zo – ik heb net het label van iemand anders gebruikt.)
Je kan meer Life After Black pagina’s zien op http://www.comicartfans.com/GalleryDetail.asp?GCat=1927
...
We vinden allerlei videomateriaal om op de Exclusieve Nieuw en Verbeterede Cool Things sectie te zetten (http://www.neilgaiman.com/exclusive). Naar de volgende moeten we echter linken. Het is een opname van mezelf, op het geweldige Cody’s event in Berkeley afgelopen oktober, toen ik voor een publiek stond en voorlas en vragen beantwoordde en Al Doende Teveel Plezier had.
http://fora.tv/fora/fora_clip.php?cid=303#
Hoi Neil,
Ben weg van de nieuwe Cool Stuff & Things sectie. Complimenten aan de Webelf! Moge ze nog vele scharrelende lekkernijen eten.
Je de pagina’s van het notitieboekje voor American Gods herinnerden me aan een paar dokters die ik ken. Ik had gepoogd om stukjes die ze geschreven hadden te lezen, maar kon er niets van maken. Ik vroeg het aan hun en zij konden het ook niet lezen (gelukkig was het allemaal niet-medisch)! Is dat ooit bij jou gebeurd na een vlaag van verwoed neerpennen?
Dit is niet bedoeld als een beledeging, I kon ongeveer 80% van wat je schreef lezen, wat meer is dan ik kan zeggen van die dokters.
Groeten!
Aloysius
Terwijl het waar is dat ik nooit echt problemen heb met mijn handschrift (alhoewel andere mensen dat wel hebben), moet ik ook toegeven dat af en toe, tijdens het uittypen van een verhaal, naar een woord moet staren dat niet vrijwillig zijn oorspronkelijke betekenis onthult.
De pagina’s van het American Gods notitieboekje zijn trouwens heel wat kleiner dan de originelen, wat ook niet echt helpt.
Recent heb ik de handgeschreven STARDUST boeken gevonden, en was van plan om een paar pagina’s van ze in te scannen voor de opkomende DC Comics ABSOLUTE STARDUST hardcover.
...
Zo. Miss Maddy en ik vertrekken om onze haren te laten knippen. En ze zou graag een bericht dicteren: “Mijn haar zal ongelooflijk zijn. Hahaha. Ik lig in een deuk van mezelf. Hey. Je moet dat niet schrijven – HEY! Je moet... Pa-aa. (=zucht=. En dan, dreigend,) Jij bent zeker de leukste thuis...”
zaterdag 27 januari 2007
Cool Stuff and Things
Van Neil, vrijdag 26 januari 2007, 12h12.
Coole zaken en dingen
Het andere ding waar de Webelf de laatste tijd heeft gewerkt, is dit: het is het deel van de site dat voorheen bekend stond als Exclusive en nu Cool Stuff & Things heet http://www.neilgaiman.com/exclusive/ . En het ging vandaag live. Het zou moeten veranderen als je op vernieuwen drukt...
(Het is Cool Stuff & Things omdat het in dezelfde plaats als Exclusive Material past.)
De Webelf heeft het goed gedaan – en het is de richting die we nemen met de site nu, meer visueel interessant en het makkelijker maken om dingen te vinden en ook zo toelaten dat magische willekeur mensen plezierige dingen toont die ze normaal niet zien. Richt het applaus of de klachten tot haar.
Het ziet er ook naar uit dat we binnenkort veel plezier gaan beleven met tof en uniek Stardust-filmmateriaal op deze site.
Het Mysterieuze Hulpje is terug om een LA kantoor op te starten, waarnaar mensen dingen zullen kunnen sturen, en zo wat druk van de schouders van DreamHaven Books (die het helemaal niet erg vinden om voor postbust te spelen, maar soms kan ik maanden de post daar niet oppikken). Alles zal volgende week onthuld worden.
Mijn zoontje van twee houdt van “Crazy Hair” (dank u), het gedicht en echt gek haar. Ik weet dat er een boek in de maak is met kunst van Dave McKean, is er enig nieuws wanneer dat op de markt zal komen?
Bedankt voor je tijd!
Eric!
Ik ben niet zeker wanneer het uitgebracht zal worden, maar ik kan je vertellen dat Dave McKean de laatste dubbele pagina vandaag heeft binnengebracht... wat betekent dat het boek nu klaar staat om geproduceerd te worden. Het ziet er als volgt uit:
(Klik op de foto om het op een redelijkere schaal te zien.)
Het moment dat ik de datum voor het uitbrengen van Crazy Hair weet, zal ik het hier posten.
...
Het afgelopen jaar of zo heb ik vaag het fenomeen “Gehoord in...” opgemerkt, waar degenen onder ons die van luistervinken houden de websites het beste of meest vreemde dingen, die we op of van de straat gehoord hebben, inzenden, en nog niet zo lang geleden hebt ik gegoogled om te zien hoeveel er bestonden. Ik heb ontdekt dat er genoeg zijn, van variabele kwaliteit. Minneapolis is één van mijn favorieten. Hier zijn enkelen van de beteren...
http://www.overheardinnewyork.com/
http://www.overheardinminneapolis.com/
http://www.overheardinpittsburgh.com/
http://www.overheardinlondon.co.uk/
http://www.overheardintheoffice.com/
http://www.overheardindublin.com/ (een beetje minder gekribbeld-in-het-notitieboekje dan de rest)
http://overheardinphilly.blogspot.com/ (staat nu te koop, voor de Philadelphians die het willen voortzetten)
http://www.overheardinathens.com/ (niet in Griekenland).
Coole zaken en dingen
Het andere ding waar de Webelf de laatste tijd heeft gewerkt, is dit: het is het deel van de site dat voorheen bekend stond als Exclusive en nu Cool Stuff & Things heet http://www.neilgaiman.com/exclusive/ . En het ging vandaag live. Het zou moeten veranderen als je op vernieuwen drukt...
(Het is Cool Stuff & Things omdat het in dezelfde plaats als Exclusive Material past.)
De Webelf heeft het goed gedaan – en het is de richting die we nemen met de site nu, meer visueel interessant en het makkelijker maken om dingen te vinden en ook zo toelaten dat magische willekeur mensen plezierige dingen toont die ze normaal niet zien. Richt het applaus of de klachten tot haar.
Het ziet er ook naar uit dat we binnenkort veel plezier gaan beleven met tof en uniek Stardust-filmmateriaal op deze site.
Het Mysterieuze Hulpje is terug om een LA kantoor op te starten, waarnaar mensen dingen zullen kunnen sturen, en zo wat druk van de schouders van DreamHaven Books (die het helemaal niet erg vinden om voor postbust te spelen, maar soms kan ik maanden de post daar niet oppikken). Alles zal volgende week onthuld worden.
Mijn zoontje van twee houdt van “Crazy Hair” (dank u), het gedicht en echt gek haar. Ik weet dat er een boek in de maak is met kunst van Dave McKean, is er enig nieuws wanneer dat op de markt zal komen?
Bedankt voor je tijd!
Eric!
Ik ben niet zeker wanneer het uitgebracht zal worden, maar ik kan je vertellen dat Dave McKean de laatste dubbele pagina vandaag heeft binnengebracht... wat betekent dat het boek nu klaar staat om geproduceerd te worden. Het ziet er als volgt uit:
(Klik op de foto om het op een redelijkere schaal te zien.)
Het moment dat ik de datum voor het uitbrengen van Crazy Hair weet, zal ik het hier posten.
...
Het afgelopen jaar of zo heb ik vaag het fenomeen “Gehoord in...” opgemerkt, waar degenen onder ons die van luistervinken houden de websites het beste of meest vreemde dingen, die we op of van de straat gehoord hebben, inzenden, en nog niet zo lang geleden hebt ik gegoogled om te zien hoeveel er bestonden. Ik heb ontdekt dat er genoeg zijn, van variabele kwaliteit. Minneapolis is één van mijn favorieten. Hier zijn enkelen van de beteren...
http://www.overheardinnewyork.com/
http://www.overheardinminneapolis.com/
http://www.overheardinpittsburgh.com/
http://www.overheardinlondon.co.uk/
http://www.overheardintheoffice.com/
http://www.overheardindublin.com/ (een beetje minder gekribbeld-in-het-notitieboekje dan de rest)
http://overheardinphilly.blogspot.com/ (staat nu te koop, voor de Philadelphians die het willen voortzetten)
http://www.overheardinathens.com/ (niet in Griekenland).
vrijdag 26 januari 2007
Exciting Label News! (Harpsichords not mentioned.)
Van Neil, donderdag 25 januari 2007, 22h53.
Opwindend Label Nieuws! (Klavecimbels niet vernoemd.)
Voor diegenen onder jullie die zich vragen stelden bij de labels, of waar ze te vinden, of voor diegenen onder jullie die een feed lezen waar je ze niet kan zien, ze staan hier allemaal op een rijtje ter jullie verheldering en genieten op
http://neilgaiman.com/journal/labels/
In alfabetische volgorde. Tweemaal.
(PS: De webelf zegt dat ze het wel grappig zou vinden om een tag-wolk (tag-cloud) te creëren voor de labels. Persoonlijk ben ik van mening dat het veel grappiger is om een wolk voor de enkelen miljoenen woorden van het blog. Hoe dan ook, ze zal proberen blogger dingen te laten doen waar het niet voor gebouwd is, dus als iemand van jullie haar advies wil geven over het maken van tag-wolkjes, je kan haar vinden op neilwebelf@gmail.com, gracieus fladderend van de ene struik naar de andere en kleine scharrelende dingetjes eten die niet snel genoeg uit de weg gaan.)
Opwindend Label Nieuws! (Klavecimbels niet vernoemd.)
Voor diegenen onder jullie die zich vragen stelden bij de labels, of waar ze te vinden, of voor diegenen onder jullie die een feed lezen waar je ze niet kan zien, ze staan hier allemaal op een rijtje ter jullie verheldering en genieten op
http://neilgaiman.com/journal/labels/
In alfabetische volgorde. Tweemaal.
(PS: De webelf zegt dat ze het wel grappig zou vinden om een tag-wolk (tag-cloud) te creëren voor de labels. Persoonlijk ben ik van mening dat het veel grappiger is om een wolk voor de enkelen miljoenen woorden van het blog. Hoe dan ook, ze zal proberen blogger dingen te laten doen waar het niet voor gebouwd is, dus als iemand van jullie haar advies wil geven over het maken van tag-wolkjes, je kan haar vinden op neilwebelf@gmail.com, gracieus fladderend van de ene struik naar de andere en kleine scharrelende dingetjes eten die niet snel genoeg uit de weg gaan.)
Mostly Photos
Van Neil, donderdag 25 januari, 17h14.
Vooral foto's
Ik was er zeker van dat de Stardust Movie website ondertussen live zou zijn, maar het is nog altijd een voorlopige pagina. Ondertussen, kreeg ik net een link naar een (ik neem aan) Russische site met een boel stills erop – sommigen lijken gescand uit tijdschriften, maar er zijn enkelen waarvan ik me afvraag hoe ze die bemachtigd hebben... http://kino-express.ru/stills/stardust
Ik heb er eentje gekozen van de eerste ontmoeting van de heksenkoningin en Ditchwater Sal...
En eentje van onze helden die in de lucht dineren met Robert De Niro...
Dit lijkt waarschijnlijk wel een domme vraag, maar waar ben je als je je blog schrijft? Ik heb er geen beeld van, maar zou dat wel graag willen hebben. Kan je het beschrijven? Lynn.
Het hangt ervanaf. Soms ben ik in bed, or tenminste op het bed, soms ben ik in het kantoor beneden (waar ik op dit moment ben), soms ben ik op de baan en dan kan ik overal zijn. Recent heb ik meest gepost in de TV-kamer boven, waar ik kamp opzette terwijl we het kantoor aan het herinrichten waren.
(De foto’s zijn vandaag genomen door het Mysterieuze Hulpje. Zo kijk ik wanneer iemand vraagt “Ben je aan schrijven?” wanneer ik aan het schrijven ben...)
En de volgende had een beetje meer pose, omdat we wat recente foto’s nodig hebben. (Kijk! Nu kijk ik niet nors!) Ben niet zeker hoe lang de baard nog zal leven. Waarschijnlijk nog een paar weken...
Ik heb de sushi kussens nu al twee jaar. Ze hebben goed gehouden (behalve één van de garnalen, die genaaid moest worden) en kortelings ben ik teruggegaan en heb ik hun geelstaart en edamame gekocht.)
(Hun website http://www.theoriginalsushipillow.com/.)
Vooral foto's
Ik was er zeker van dat de Stardust Movie website ondertussen live zou zijn, maar het is nog altijd een voorlopige pagina. Ondertussen, kreeg ik net een link naar een (ik neem aan) Russische site met een boel stills erop – sommigen lijken gescand uit tijdschriften, maar er zijn enkelen waarvan ik me afvraag hoe ze die bemachtigd hebben... http://kino-express.ru/stills/stardust
Ik heb er eentje gekozen van de eerste ontmoeting van de heksenkoningin en Ditchwater Sal...
En eentje van onze helden die in de lucht dineren met Robert De Niro...
Dit lijkt waarschijnlijk wel een domme vraag, maar waar ben je als je je blog schrijft? Ik heb er geen beeld van, maar zou dat wel graag willen hebben. Kan je het beschrijven? Lynn.
Het hangt ervanaf. Soms ben ik in bed, or tenminste op het bed, soms ben ik in het kantoor beneden (waar ik op dit moment ben), soms ben ik op de baan en dan kan ik overal zijn. Recent heb ik meest gepost in de TV-kamer boven, waar ik kamp opzette terwijl we het kantoor aan het herinrichten waren.
(De foto’s zijn vandaag genomen door het Mysterieuze Hulpje. Zo kijk ik wanneer iemand vraagt “Ben je aan schrijven?” wanneer ik aan het schrijven ben...)
En de volgende had een beetje meer pose, omdat we wat recente foto’s nodig hebben. (Kijk! Nu kijk ik niet nors!) Ben niet zeker hoe lang de baard nog zal leven. Waarschijnlijk nog een paar weken...
Ik heb de sushi kussens nu al twee jaar. Ze hebben goed gehouden (behalve één van de garnalen, die genaaid moest worden) en kortelings ben ik teruggegaan en heb ik hun geelstaart en edamame gekocht.)
(Hun website http://www.theoriginalsushipillow.com/.)
donderdag 25 januari 2007
The war on fame...
Van Neil, woensdag 24 januari 2007, 19h31.
De oorlog tegen faam...
Ik ben nog altijd aan het proeflezen en copy-editen. Vandaag ben ik ook begonnen aan een klein stapeltje fanmail, waarvan sommigen er al beschamend lang liggen. Ondertussen zijn Lorraine en het nieuwe Mysterieuze Hulpje het kantoor beneden aan het herinrichten.
Je kan niet geloven hoeveel vreemde dingen gevonden zijn tijdens het haal-alles uit, verhuis-al-de-meubels, zet-het-allemaal-terug proces. Dingen waarvan we dachten dat ze jaren geleden verloren waren. Dingen waarvan ik vergeten had dat ik ze gekregen had. Wonderlijke, vreemde dingen...(Op het moment, allemaal in plastic manden op de gang).
Het Walker-gebeuren met mij en Dave McKean staat op het net -- http://channel.walkerart.org/detail.wac?id=3651
Ik had nooit gedacht dat ik ooit zou instemmen met de UK Director of Public Prosecutions, maar het is zo, uit de grond van mijn hart. http://www.guardian.co.uk/frontpage/story/0,,1997397,00.html
Moet ik je een vraag stellen? (Ik vroeg het alleen zodat ik in orde was met het vet gedrukte “JOUW VRAAG” boven dit veld.)
Ik wou je gewoon enkele foto’s tonen (niet van mezelf, alhoewel je waarschijnlijk ook soms dergelijke foto’s krijg – bah, ik heb medelijden me je) maar van een poppenversie van Dream waartoe ik opdracht had gegeven afgelopen herfst. De artiest heeft hem afgemaakt en mensen hebben me gezegd dat ik hem aan jou zou moeten tonen. Donn, de artiest, zei dat het ok was als ik het deed. Hij heeft de pop zelf gemaakt en beschilderd en één van zijn vrienden heeft de kleren gemaakt. Donn heeft de foto’s gemaakt. Dus hier zijn ze:
http://img.photobucket.com/albums/v442/misanthropicbliss/progress/dream_stand.jpg
http://img.photobucket.com/albums/v442/misanthropicbliss/progress/dream_sit.jpg
http://img.photobucket.com/albums/v442/misanthropicbliss/progress/dream_stand_clothes.jpg
Niet slecht, he? :) Hou je taai, Ceiridwen.
Dat is prachtig. Nee, je hoeft geen vraag stellen (alhoewel je veel meer kans op een antwoord maakt als je het doet). En alhoewel niemand me foto’s van zichzelf stuurt, sturen ze wel links naar hun kunst, en naar dingen die ze gemaakt hebben, waarnaar ik allemaal kijken en waarvan ik enkelen in deze blog post. Ik dacht deze, bijvoorbeeld, ongelooflijk was:
Gewoon voor het geval dat je het nog niet wist... Abi Sutherland, een Making Light lid, doneert een ongelooflijk knappe speciaal gebonden editie van ‘The Dream Hunters’ aan de Mike Ford-veiling en Extravaganza van volgende maand in Boskone.
http://evilrooster.com/items/2007/01/the_dream_hunte.html
Ik kom in de verleiding om er zelf voor te bieden.
Hoi Neil,
Ik vermoed dat je al gebombardeerd bent met deze, maar in het geval dat het niet zo is, hier is nog een reden waarom je een mac moet hebben: http://www.literatureandlatte.com/scrivener.html
Hoogachtend,
Guy
Eigenlijk denk ik dat de verhouding Mac tot PC in dit huis nu doorslaat tot beduidend veel meer Macs dan PCs. Ik ben het laatste fort van de PC in de familie, en men kan me even vaak achter een Mac in het kantoor vinden – zelf vaker voor bepaalde dingen.
Als ze een Macbook maakten die bijna niets weegt, zou ik waarschijnlijk de knoop doorhakken en iets zoeken dat als mijn ouder WordPerfect 4.2 en 5.1 bestanden in een huidig, meer Mac-vriendelijk formaat omzet en Mac laptops kopen.
Ik schrijf normaal op baby laptops die niet veel wegen (dit is wat ik de laatste jaren gebruik). Vroeger of later zal ik een nieuwe lichtgewicht Macbook oppikken (letterlijk) en beslissen dat ik het niet erg vind om het mee te slepen door honder luchthavens. Maar ze moeten het eerst nog maken...
En het programma ziet er geweldig uit.
Je gaat door de archieven van het blog gaan en alle oude post labelen, niet? Je weet wel...in je vrije tijd...volledigheidshalve.
Lynn
PS: Komaan... je weet dat je het wil doen!
Ok, ja. Ik wil het doen. Ik weet alleen niet wanneer ik er de tijd voor zou moeten vinden. Maar ik beloof dat ik de nieuwe wel zal blijven labelen.
Geniet je van bekendheid? Als ik je blog lees, heb ik bijna met je als je de persdingen, met oneindige interviews en een pijnlijke schrijversarm beschrijft. Maar dit is waar schrijvers naar streven, niet? Een groot, bewonderend lezerspubliek, exotische locaties om boeken te signeren, bestseller-lijsten. Heeft deze bekendheid enig effect op je schrijven? Ik heb je zien voorlezen toen ik op hogeschool in Madison was, en was geïnspireerd door deze Brit met springerig haar en een gevoel voor humor: je zag er precies uit zoals een schrijver er uit moet zien. Het gaf me hoop dat een schrijver zijn goed kon zijn. Ik heb Neverwhere heel graag gelezen en bewonder je bruisende prosa, dat moeiteloos en licht als een veertje lijkt, maar zoals elke soufflé vermoed ik dat het eigenlijk heel moeilijk is om het zo te krijgen. En iets totaal anders: opgegroeid in Wisconcen wil ik je bedanken voor de beschrijvingen. Je stukje over het Huis op de Rots was perfect. Groetjes, Jessie
Geniet ik van bekendheid? Nee, niet echt. Ik ben redelijk graag op interessante plekken, maar ik ben liever thuis. Ik heb graag lezers, ik ontmoet graag lezers, ik hou van voorlezen en ik hou ervan dat ik niet vroeg moet opstaan ’s morgens om te vertrekken naar een job die ik niet graag doe. Dingen verzinnen is geweldig, behalve die keren dat het niet zo is. Maar ik ben nooit echt op mijn gemak met alles daarrond. Het is nog altijd vreemd dat ik in een wereld leef waar meer mensen mij kennen dan ik mensen ken.
Maar in het algemeen denk ik daar niet aan.
Hoi Neil, dit is eigenlijk geen vraag maar een beetje feedback van een van je Chinese lezers. Ik had het gepost op neilgaimanboard.com en enkele aardige mensen vertelden me dat je dat forum niet leest. Dus keek ik in de FAQ en vond een plekje om te zeggen wat ik zeggen wil. Ik hoop dat ik niet te onbeleefd ben en het spijt me als ik je onderbroken heb. American Gods de gesimplifieerde Chinese versie is in december 2006 op de markt gebracht. Mijn vrienden en ik hebben het gelezen en vonden het geweldig. WOW. En de vertaler heeft je baby goed behandeld. Ik denk dat je Chinese versie precies en mooi is. Men zegt ook dat Good Omens op weg is naar China. Dus wees voorbereid op een stroom van lieve woorden van Chinese dromers. ^^
...
Beste wensen,
Carmina
Wat ik vooral gepost heb omdat normaal mensen me schrijven dat de vertaling in hun deel van de wereld een beetje teleurstellend is, en het is geweldig om iets te horen over een vertaling waar mensen tevreden mee zijn.
en tot slot, een paar mensen – allemaal enthousiaste fans van de site en de podcast – schreven me om me over dit in te lichten..
Goedemiddag heer!
Eigenlijk geen vraag, maar eerder een hart onder de riem. Ik hou van het genre fictie – ik heb het altijd gedaan. Er is een ‘podcast’ waar ik al een tijdje naar luister en nog niet zo lang geleden hebben ze een 2-delige show over jou gemaakt. Het wordt gepresenteerd door twee gasten met een echte passie voor alles wat goed is – vandaar dat ze het hadden over jou en je werk! Ze hebben een heel ontspannen structuur in de show, het is alsof je naar een Ronnie Corbett grap luister wanneer ze eenmaal op dreef zijn! Beluister het alsjeblieft eens en geef ze een schouderklopje – het betekent veel voor ze om wat feedback te krijgen. De show kan gevonden worden op itunes of op www.starshipsofa.com . Dank je, om tijd te maken om dit te lezen, ik weet dat je het druk hebt.
Een fantastische week toegewenst,
Alastair Webster,
Liverpool.
De oorlog tegen faam...
Ik ben nog altijd aan het proeflezen en copy-editen. Vandaag ben ik ook begonnen aan een klein stapeltje fanmail, waarvan sommigen er al beschamend lang liggen. Ondertussen zijn Lorraine en het nieuwe Mysterieuze Hulpje het kantoor beneden aan het herinrichten.
Je kan niet geloven hoeveel vreemde dingen gevonden zijn tijdens het haal-alles uit, verhuis-al-de-meubels, zet-het-allemaal-terug proces. Dingen waarvan we dachten dat ze jaren geleden verloren waren. Dingen waarvan ik vergeten had dat ik ze gekregen had. Wonderlijke, vreemde dingen...(Op het moment, allemaal in plastic manden op de gang).
Het Walker-gebeuren met mij en Dave McKean staat op het net -- http://channel.walkerart.org/detail.wac?id=3651
Ik had nooit gedacht dat ik ooit zou instemmen met de UK Director of Public Prosecutions, maar het is zo, uit de grond van mijn hart. http://www.guardian.co.uk/frontpage/story/0,,1997397,00.html
Moet ik je een vraag stellen? (Ik vroeg het alleen zodat ik in orde was met het vet gedrukte “JOUW VRAAG” boven dit veld.)
Ik wou je gewoon enkele foto’s tonen (niet van mezelf, alhoewel je waarschijnlijk ook soms dergelijke foto’s krijg – bah, ik heb medelijden me je) maar van een poppenversie van Dream waartoe ik opdracht had gegeven afgelopen herfst. De artiest heeft hem afgemaakt en mensen hebben me gezegd dat ik hem aan jou zou moeten tonen. Donn, de artiest, zei dat het ok was als ik het deed. Hij heeft de pop zelf gemaakt en beschilderd en één van zijn vrienden heeft de kleren gemaakt. Donn heeft de foto’s gemaakt. Dus hier zijn ze:
http://img.photobucket.com/albums/v442/misanthropicbliss/progress/dream_stand.jpg
http://img.photobucket.com/albums/v442/misanthropicbliss/progress/dream_sit.jpg
http://img.photobucket.com/albums/v442/misanthropicbliss/progress/dream_stand_clothes.jpg
Niet slecht, he? :) Hou je taai, Ceiridwen.
Dat is prachtig. Nee, je hoeft geen vraag stellen (alhoewel je veel meer kans op een antwoord maakt als je het doet). En alhoewel niemand me foto’s van zichzelf stuurt, sturen ze wel links naar hun kunst, en naar dingen die ze gemaakt hebben, waarnaar ik allemaal kijken en waarvan ik enkelen in deze blog post. Ik dacht deze, bijvoorbeeld, ongelooflijk was:
Gewoon voor het geval dat je het nog niet wist... Abi Sutherland, een Making Light lid, doneert een ongelooflijk knappe speciaal gebonden editie van ‘The Dream Hunters’ aan de Mike Ford-veiling en Extravaganza van volgende maand in Boskone.
http://evilrooster.com/items/2007/01/the_dream_hunte.html
Ik kom in de verleiding om er zelf voor te bieden.
Hoi Neil,
Ik vermoed dat je al gebombardeerd bent met deze, maar in het geval dat het niet zo is, hier is nog een reden waarom je een mac moet hebben: http://www.literatureandlatte.com/scrivener.html
Hoogachtend,
Guy
Eigenlijk denk ik dat de verhouding Mac tot PC in dit huis nu doorslaat tot beduidend veel meer Macs dan PCs. Ik ben het laatste fort van de PC in de familie, en men kan me even vaak achter een Mac in het kantoor vinden – zelf vaker voor bepaalde dingen.
Als ze een Macbook maakten die bijna niets weegt, zou ik waarschijnlijk de knoop doorhakken en iets zoeken dat als mijn ouder WordPerfect 4.2 en 5.1 bestanden in een huidig, meer Mac-vriendelijk formaat omzet en Mac laptops kopen.
Ik schrijf normaal op baby laptops die niet veel wegen (dit is wat ik de laatste jaren gebruik). Vroeger of later zal ik een nieuwe lichtgewicht Macbook oppikken (letterlijk) en beslissen dat ik het niet erg vind om het mee te slepen door honder luchthavens. Maar ze moeten het eerst nog maken...
En het programma ziet er geweldig uit.
Je gaat door de archieven van het blog gaan en alle oude post labelen, niet? Je weet wel...in je vrije tijd...volledigheidshalve.
Lynn
PS: Komaan... je weet dat je het wil doen!
Ok, ja. Ik wil het doen. Ik weet alleen niet wanneer ik er de tijd voor zou moeten vinden. Maar ik beloof dat ik de nieuwe wel zal blijven labelen.
Geniet je van bekendheid? Als ik je blog lees, heb ik bijna met je als je de persdingen, met oneindige interviews en een pijnlijke schrijversarm beschrijft. Maar dit is waar schrijvers naar streven, niet? Een groot, bewonderend lezerspubliek, exotische locaties om boeken te signeren, bestseller-lijsten. Heeft deze bekendheid enig effect op je schrijven? Ik heb je zien voorlezen toen ik op hogeschool in Madison was, en was geïnspireerd door deze Brit met springerig haar en een gevoel voor humor: je zag er precies uit zoals een schrijver er uit moet zien. Het gaf me hoop dat een schrijver zijn goed kon zijn. Ik heb Neverwhere heel graag gelezen en bewonder je bruisende prosa, dat moeiteloos en licht als een veertje lijkt, maar zoals elke soufflé vermoed ik dat het eigenlijk heel moeilijk is om het zo te krijgen. En iets totaal anders: opgegroeid in Wisconcen wil ik je bedanken voor de beschrijvingen. Je stukje over het Huis op de Rots was perfect. Groetjes, Jessie
Geniet ik van bekendheid? Nee, niet echt. Ik ben redelijk graag op interessante plekken, maar ik ben liever thuis. Ik heb graag lezers, ik ontmoet graag lezers, ik hou van voorlezen en ik hou ervan dat ik niet vroeg moet opstaan ’s morgens om te vertrekken naar een job die ik niet graag doe. Dingen verzinnen is geweldig, behalve die keren dat het niet zo is. Maar ik ben nooit echt op mijn gemak met alles daarrond. Het is nog altijd vreemd dat ik in een wereld leef waar meer mensen mij kennen dan ik mensen ken.
Maar in het algemeen denk ik daar niet aan.
Hoi Neil, dit is eigenlijk geen vraag maar een beetje feedback van een van je Chinese lezers. Ik had het gepost op neilgaimanboard.com en enkele aardige mensen vertelden me dat je dat forum niet leest. Dus keek ik in de FAQ en vond een plekje om te zeggen wat ik zeggen wil. Ik hoop dat ik niet te onbeleefd ben en het spijt me als ik je onderbroken heb. American Gods de gesimplifieerde Chinese versie is in december 2006 op de markt gebracht. Mijn vrienden en ik hebben het gelezen en vonden het geweldig. WOW. En de vertaler heeft je baby goed behandeld. Ik denk dat je Chinese versie precies en mooi is. Men zegt ook dat Good Omens op weg is naar China. Dus wees voorbereid op een stroom van lieve woorden van Chinese dromers. ^^
...
Beste wensen,
Carmina
Wat ik vooral gepost heb omdat normaal mensen me schrijven dat de vertaling in hun deel van de wereld een beetje teleurstellend is, en het is geweldig om iets te horen over een vertaling waar mensen tevreden mee zijn.
en tot slot, een paar mensen – allemaal enthousiaste fans van de site en de podcast – schreven me om me over dit in te lichten..
Goedemiddag heer!
Eigenlijk geen vraag, maar eerder een hart onder de riem. Ik hou van het genre fictie – ik heb het altijd gedaan. Er is een ‘podcast’ waar ik al een tijdje naar luister en nog niet zo lang geleden hebben ze een 2-delige show over jou gemaakt. Het wordt gepresenteerd door twee gasten met een echte passie voor alles wat goed is – vandaar dat ze het hadden over jou en je werk! Ze hebben een heel ontspannen structuur in de show, het is alsof je naar een Ronnie Corbett grap luister wanneer ze eenmaal op dreef zijn! Beluister het alsjeblieft eens en geef ze een schouderklopje – het betekent veel voor ze om wat feedback te krijgen. De show kan gevonden worden op itunes of op www.starshipsofa.com . Dank je, om tijd te maken om dit te lezen, ik weet dat je het druk hebt.
Een fantastische week toegewenst,
Alastair Webster,
Liverpool.
dinsdag 23 januari 2007
fact checking 101
Van Neil, dinsdag 23 januari, 11h08.
basiscursus feiten controleren
Ik las mijn exemplaar van New Scientist de afgelopen week, en was behoorlijk verbolgen dat het personeel aan de Grand Canyon niet toegestaan wordt om te praten over de ouderdom van de Canyon, en alleen toegestaan worden een boek te verkopen dat suggereerd dat de Cany gevormd werd na de vloed van Noah, ongeveer 4 000 jaar geleden.
Deze morgen was ik even verbolgen toen ik me realiseerde dat a) New Scientist gewoon persmededelingen afdrukt zonder ze op een of andere manier na te gaan en b) het hele artikel onzin was.
De Persmededeling zelf begon
Mensen die meer verbolgen waren dan ik telefoneerden or schreven de National Park Service (wat meer is dan New Scientist gedaan heeft)...
en werden verteld dat de Grand Canyon miljoenen jaren oud is, dat niemand onder druk wordt gezet door afgevaardigden van de Bush administratie – of iemand anders – om wetenschappelijke informatie achter te houden, en iedereen wer verder verwezen naar een mededling van David Barna, Hoofd Public Affairs, National Park Service voor het officiële standpunt van het park. “Daarom gebruiken onze verklarende gesprekken, tentoonstellingen langs de weg, films in het bezoekerscentrum, etc. de volgende verklaring voor de ouderdom van de geologische eigenschappen van de Grand Canyon,” legt het document uit.
De creationele tekst over de ouderdom van de Grand Canyon is daarentegen wel te koop in het “inspirationele” deel van het souvenirwinkeltje, vlak naast de boeken over Hopi en Paiute legenden over hoe de canyon ontstaan is.
Skeptic magazine meldt hier hoe zij ook onvoldoende, euhm, skeptisch waren en voor deze onzin vielen: http://www.skeptic.com/eskeptic/07-01-17.html
basiscursus feiten controleren
Ik las mijn exemplaar van New Scientist de afgelopen week, en was behoorlijk verbolgen dat het personeel aan de Grand Canyon niet toegestaan wordt om te praten over de ouderdom van de Canyon, en alleen toegestaan worden een boek te verkopen dat suggereerd dat de Cany gevormd werd na de vloed van Noah, ongeveer 4 000 jaar geleden.
Deze morgen was ik even verbolgen toen ik me realiseerde dat a) New Scientist gewoon persmededelingen afdrukt zonder ze op een of andere manier na te gaan en b) het hele artikel onzin was.
De Persmededeling zelf begon
HOE OUD IS DE GRAND CANYON? PARK SERVICE WIL HET NIET ZEGGEN
Bevelen om toe te geven aan creationisten maken National Park agnostisch op vlak van geologie
Washington, DC – Grand Canyon National Park is niet toegestaan om een officiële schatting van de geologische ouderdom van zijn hoofdattractie, vanwege druk van afgevaardigden uit de Bush administratie.
Mensen die meer verbolgen waren dan ik telefoneerden or schreven de National Park Service (wat meer is dan New Scientist gedaan heeft)...
en werden verteld dat de Grand Canyon miljoenen jaren oud is, dat niemand onder druk wordt gezet door afgevaardigden van de Bush administratie – of iemand anders – om wetenschappelijke informatie achter te houden, en iedereen wer verder verwezen naar een mededling van David Barna, Hoofd Public Affairs, National Park Service voor het officiële standpunt van het park. “Daarom gebruiken onze verklarende gesprekken, tentoonstellingen langs de weg, films in het bezoekerscentrum, etc. de volgende verklaring voor de ouderdom van de geologische eigenschappen van de Grand Canyon,” legt het document uit.
Wanneer ze naar de ouderdom van de Grand Canyon gevraagd worden, geven onze rangers het volgende antwoord: ‘De algemene consensus bij de geologen is dat de Colorado River basin onstaan is in de laaste 40 miljoen jaar en dat de Grand Canyon zelf waarschijnlijk minder dan vijf tot zes miljoen jaar oud is. Het resultaat van al deze erosie is een van de meest complete geologische kolommen op de planeet.’
De creationele tekst over de ouderdom van de Grand Canyon is daarentegen wel te koop in het “inspirationele” deel van het souvenirwinkeltje, vlak naast de boeken over Hopi en Paiute legenden over hoe de canyon ontstaan is.
Skeptic magazine meldt hier hoe zij ook onvoldoende, euhm, skeptisch waren en voor deze onzin vielen: http://www.skeptic.com/eskeptic/07-01-17.html
It's Not Just January 31st any longer...
Van Neil, maandag 22 januari 2007, 22h49.
Het is Niet langer Gewoon 31 januari...
Ik hoop morgen een echte blog post te schrijven. Dingen worden gedaan en voltooid en op een rijtje gezet, de wereld is goed, en ik ben bijna klaar. Ondertussen geef ik jullie -- op een brilliante manier -- de indruk dat ik echt aan het bloggen ben door naar de National Gorilla Suit Day te linken.
Nee, echt.
Het is Niet langer Gewoon 31 januari...
Ik hoop morgen een echte blog post te schrijven. Dingen worden gedaan en voltooid en op een rijtje gezet, de wereld is goed, en ik ben bijna klaar. Ondertussen geef ik jullie -- op een brilliante manier -- de indruk dat ik echt aan het bloggen ben door naar de National Gorilla Suit Day te linken.
Nee, echt.
zondag 21 januari 2007
a post of bits
Van Neil, zaterdag 20 januari 2007, 11h56.
een post van beetjes
Er is veel om over te schrijven zo gauw ik me door de huidige stapel van vooral proofreaden en copy-editen gewerkt heb. (Als fictie schrijven dessert is, dan is copy-editen het opeten van al je groenten. Blogging is een snack tussen twee maaltijden. Ja, ik ben nog steeds op dieet*, waarom vraag je dat?)
Ondertussen enkele kleine stukjes...
Sinds ik vorig jaar een Radio 4 documentaire (niet meer beschikbaar) gehoord heb, ben ik geïntrigeerd door Bert Williams, en heb ik veel boeken over hem en zijn opnames gekocht, wat er toe leidde dat ik Archeophone Records (http://www.archeophone.com/index.php) -- een ongelooflijke bron voor iedereen geïntereseerd in late negentiende en vroeg twintigste eeuwse muziek -- ontdekt heb. (Ik was het niet, maar ben het nu wel.) Jaarboeken met de hits van ieder jaar ingebegrepen. En terwijl ik luisterde naar hun 1922 CD, vond ik de Mister Gallagher and Mister Shean act, waarover ik al gehoord had (meestal door parodieën, TV-spotjes, en een obscene versie geciteerdin Gershon Legman’s Rationale of the Dirty Joke) maar die ik nooit echt gehoord had. Mister Shean was de oom van Groucho Marx en enkele klikken later keek ik naar Groucho Marx en Jackie Gleason die hun eigen Gallagher and Shean hommage deden op YouTube (het is op http://www.youtube.com/watch?v=tpl-JGLbwwQ). (Ik heb ooit met het idee van een “Mister Vandemar and Mister Croup”-lied gespeeld, maar het is nooit verder gegaan dan het spelen stadium.)
Archeophone heeft ook een opname van de maand met wat informatie over elke act op http://www.archeophone.com/features/recordings/index.php -- er is veel om naar te luisteren.
John Crowley (een geweldige schrijver en een charmante man) heeft een leeslijst voor schrijvers, vooral voor aspirerende schrijvers van Fantasy en SF, op zijn livejournal http://crowleycrow.livejournal.com/. Ik heb ongeveer de helft van de boeken van de lijst gelezen en, gezien dat twee van die boek mijn meeste favoriete boeken ooit zijn, kijk ik uit naar de rest. (Dit is de originele vraag naar een leeslijst -- http://crowleycrow.livejournal.com/38533.html -- en dit is het resultaat op http://crowleycrow.livejournal.com/38862.html.) Dit is, zegt hij, “om hen [zijn studenten] er uit schaamte van te weer houden opnieuw een pseudo-middeleeuwse niet-maatschappij bevolkt door mensen zoals zij (en een paar dragen en vampieren, ook zoals zijzelf) te scheppen.” Ik denk dat dit voor alle schrijvers moet gelden...
Susan Henderson heeft een wedstrijd die a) al gewonnen is en b) je meteen zal kunnen beantwoorden als je vanaf deze site naar daar gaat. Maar het is op ... http://litpark.com/2007/01/19/contest-time/
*Het werkt goed, dank u. Ik noem het het Eet Niet Zo Verdomd Veel En Zou Je Ervan Doodgaan Als Je Af En Toe Eens Een Wandeling Maakt Dieet.
een post van beetjes
Er is veel om over te schrijven zo gauw ik me door de huidige stapel van vooral proofreaden en copy-editen gewerkt heb. (Als fictie schrijven dessert is, dan is copy-editen het opeten van al je groenten. Blogging is een snack tussen twee maaltijden. Ja, ik ben nog steeds op dieet*, waarom vraag je dat?)
Ondertussen enkele kleine stukjes...
Sinds ik vorig jaar een Radio 4 documentaire (niet meer beschikbaar) gehoord heb, ben ik geïntrigeerd door Bert Williams, en heb ik veel boeken over hem en zijn opnames gekocht, wat er toe leidde dat ik Archeophone Records (http://www.archeophone.com/index.php) -- een ongelooflijke bron voor iedereen geïntereseerd in late negentiende en vroeg twintigste eeuwse muziek -- ontdekt heb. (Ik was het niet, maar ben het nu wel.) Jaarboeken met de hits van ieder jaar ingebegrepen. En terwijl ik luisterde naar hun 1922 CD, vond ik de Mister Gallagher and Mister Shean act, waarover ik al gehoord had (meestal door parodieën, TV-spotjes, en een obscene versie geciteerdin Gershon Legman’s Rationale of the Dirty Joke) maar die ik nooit echt gehoord had. Mister Shean was de oom van Groucho Marx en enkele klikken later keek ik naar Groucho Marx en Jackie Gleason die hun eigen Gallagher and Shean hommage deden op YouTube (het is op http://www.youtube.com/watch?v=tpl-JGLbwwQ). (Ik heb ooit met het idee van een “Mister Vandemar and Mister Croup”-lied gespeeld, maar het is nooit verder gegaan dan het spelen stadium.)
Archeophone heeft ook een opname van de maand met wat informatie over elke act op http://www.archeophone.com/features/recordings/index.php -- er is veel om naar te luisteren.
John Crowley (een geweldige schrijver en een charmante man) heeft een leeslijst voor schrijvers, vooral voor aspirerende schrijvers van Fantasy en SF, op zijn livejournal http://crowleycrow.livejournal.com/. Ik heb ongeveer de helft van de boeken van de lijst gelezen en, gezien dat twee van die boek mijn meeste favoriete boeken ooit zijn, kijk ik uit naar de rest. (Dit is de originele vraag naar een leeslijst -- http://crowleycrow.livejournal.com/38533.html -- en dit is het resultaat op http://crowleycrow.livejournal.com/38862.html.) Dit is, zegt hij, “om hen [zijn studenten] er uit schaamte van te weer houden opnieuw een pseudo-middeleeuwse niet-maatschappij bevolkt door mensen zoals zij (en een paar dragen en vampieren, ook zoals zijzelf) te scheppen.” Ik denk dat dit voor alle schrijvers moet gelden...
Susan Henderson heeft een wedstrijd die a) al gewonnen is en b) je meteen zal kunnen beantwoorden als je vanaf deze site naar daar gaat. Maar het is op ... http://litpark.com/2007/01/19/contest-time/
*Het werkt goed, dank u. Ik noem het het Eet Niet Zo Verdomd Veel En Zou Je Ervan Doodgaan Als Je Af En Toe Eens Een Wandeling Maakt Dieet.
dinsdag 16 januari 2007
Just Because
Van Neil, dinsdag 16 januari 2007, 14h28.
Gewoon omdat...
Ik vrees dat ik niet veel zal bloggen, totdat ik bijgewerkt ben. (Slechte blogger. Geen pompelmoessap.)
Dus tot dan zijn hier wat foto’s van de sneeuw gisteren. Ze bevatten Maddy die wat een sneeuwbal moet geweest als de sneeuw van die aard was geweest dat het aan elkaar plakte, Holly die sneeuw eet en Maddy die vrolijk op haar rug van een helling glijdt.
Gewoon zomaar.
*De persoon die nerveus in de camera kijkt is Holly’s vriendje Alex, die het fenomeen sneeuw leerde kennen. Een ideale gast, van het soort dat ongevraagd de afwas doet.
Gewoon omdat...
Ik vrees dat ik niet veel zal bloggen, totdat ik bijgewerkt ben. (Slechte blogger. Geen pompelmoessap.)
Dus tot dan zijn hier wat foto’s van de sneeuw gisteren. Ze bevatten Maddy die wat een sneeuwbal moet geweest als de sneeuw van die aard was geweest dat het aan elkaar plakte, Holly die sneeuw eet en Maddy die vrolijk op haar rug van een helling glijdt.
Gewoon zomaar.
*De persoon die nerveus in de camera kijkt is Holly’s vriendje Alex, die het fenomeen sneeuw leerde kennen. Een ideale gast, van het soort dat ongevraagd de afwas doet.
maandag 15 januari 2007
snow and work
Van Neil, maandag 15 januari 2007, 10h46.
sneeuw en werk
Alex, het vriendje van mijn dochter Holly, is van het Verenigd Koninkrijk en hij kwam naar hier, in plaats van zij naar daar, omdat hij sneeuw wou zien. Wat we normaal in overvloed hebben in dit deel van de wereld rond deze tijd van het jaar (eigenlijk moet je moeite doen om iets anders te zien), maar dit jaar hebben we een record aan hoge temperaturen en een record van geen sneeuw gehad. Gisteravond bezorgde de wereld uiteindelijk sneeuw en ik werd deze morgen wakker van het schrapende geluid van een sneeuwblazer op de oprit, en alles is wit en prachtig. Alex is opgewonden en van plan om sneeuwballen te gooien, sneeuwmannen te maken en nog meer van dat.
Verschillende personen hebben me geschreven om voor te stellen dat ik vermeld dat medicatie op pompelmoessap kan reageren. Het gebeurt – meer details op http://www.healthcentral.com/peoplespharmacy/pp_guides/PDF/gfruit02.pdf
Een beetje meer science fiction wordt feit omdat anti-kanker eieren geproduceerd worden. Alhoewel zwarte diamanten uit de ruimte niet louter SF is, is het DC Comics style SF uit de jaren 1960 (“Hij had gewoon die zwarte diamant vast en toen veranderde hij in... in dat!”)
Ik kreeg net een e-mail van Rain Taxi (http://www.raintaxi.com/) die hun jaarlijkse geldinzamelingsactie organiseren – veel gesigneerde en zeldame boeken...
http://search.ebay.com/_W0QQsassZraintaxi ; terwijl ze op de Sfsite - http://www.sfsite.com/home.htm- hun Readers’ Choice Awards voor boek van het jaar organiseren (de eerste keer gewonnen door Neverwhere in 1997, zie ik net op http://www.sfsite.com/yearsbest01.htm).
Met de jaren heb ik hier vaker vermeld hoeveel ik van A Humument, het opmerkelijke boek van Tom Phillips, hou. Maar nu staat het hele boek op de website, beschikbaar om on line gelezen of bekeken te worden, één pagina per keer. Het is een boek dat ik koop om weg te geven. Het maakt me vreemd gelukkig. Ik beveel het sterk aan.
Vandaag doe ik het geletterde ontwerp van Eternals 7 (dat hiervan het eerste zeven aflevering lang zes afleveringen mini-serie in de geschiedenis maakt), voltooi ik een 4 pagina lange comic over John Romita, beëindig ik het copy-editen van Interworld (een boek dat Michael Reaves en ik geschreven hebben in 1998, omdat het makkelijker was om het verhaal in een boek te gieten dan de behandeling verstaanbaar te maken voor Hollywood-mensen, en waarvan we besloten hebben dat het eindelijk tijd is om het los te laten op de wereld) en ook nog de galeien van de UK Fragile Things... waarschijnlijk zal ik geen kans krijgen om in de sneeuw te spelen.
sneeuw en werk
Alex, het vriendje van mijn dochter Holly, is van het Verenigd Koninkrijk en hij kwam naar hier, in plaats van zij naar daar, omdat hij sneeuw wou zien. Wat we normaal in overvloed hebben in dit deel van de wereld rond deze tijd van het jaar (eigenlijk moet je moeite doen om iets anders te zien), maar dit jaar hebben we een record aan hoge temperaturen en een record van geen sneeuw gehad. Gisteravond bezorgde de wereld uiteindelijk sneeuw en ik werd deze morgen wakker van het schrapende geluid van een sneeuwblazer op de oprit, en alles is wit en prachtig. Alex is opgewonden en van plan om sneeuwballen te gooien, sneeuwmannen te maken en nog meer van dat.
Verschillende personen hebben me geschreven om voor te stellen dat ik vermeld dat medicatie op pompelmoessap kan reageren. Het gebeurt – meer details op http://www.healthcentral.com/peoplespharmacy/pp_guides/PDF/gfruit02.pdf
Een beetje meer science fiction wordt feit omdat anti-kanker eieren geproduceerd worden. Alhoewel zwarte diamanten uit de ruimte niet louter SF is, is het DC Comics style SF uit de jaren 1960 (“Hij had gewoon die zwarte diamant vast en toen veranderde hij in... in dat!”)
Ik kreeg net een e-mail van Rain Taxi (http://www.raintaxi.com/) die hun jaarlijkse geldinzamelingsactie organiseren – veel gesigneerde en zeldame boeken...
http://search.ebay.com/_W0QQsassZraintaxi ; terwijl ze op de Sfsite - http://www.sfsite.com/home.htm- hun Readers’ Choice Awards voor boek van het jaar organiseren (de eerste keer gewonnen door Neverwhere in 1997, zie ik net op http://www.sfsite.com/yearsbest01.htm).
Met de jaren heb ik hier vaker vermeld hoeveel ik van A Humument, het opmerkelijke boek van Tom Phillips, hou. Maar nu staat het hele boek op de website, beschikbaar om on line gelezen of bekeken te worden, één pagina per keer. Het is een boek dat ik koop om weg te geven. Het maakt me vreemd gelukkig. Ik beveel het sterk aan.
Vandaag doe ik het geletterde ontwerp van Eternals 7 (dat hiervan het eerste zeven aflevering lang zes afleveringen mini-serie in de geschiedenis maakt), voltooi ik een 4 pagina lange comic over John Romita, beëindig ik het copy-editen van Interworld (een boek dat Michael Reaves en ik geschreven hebben in 1998, omdat het makkelijker was om het verhaal in een boek te gieten dan de behandeling verstaanbaar te maken voor Hollywood-mensen, en waarvan we besloten hebben dat het eindelijk tijd is om het los te laten op de wereld) en ook nog de galeien van de UK Fragile Things... waarschijnlijk zal ik geen kans krijgen om in de sneeuw te spelen.
zaterdag 13 januari 2007
Exit Harry Horse
Van Neil, zaterdag 13 januari, 01h42.
Exit Harry Horse
Ik las Journalista! vandaag en was een moment geschokt. Harry Horse is dood – blijkbaar heeft hij zelfmoord gepleegd vanwege een pact met zijn vrouw, die aan MS leed. Ik probeerde mezelf ervan te overtuien dat het niet de Harry Horse was die ik kende, degene die ik ontmoet had In Edinburgh, met wie ik voorgelezen had, grappig en enthousiastisch en vertederend onhandig en charmant.
Ik volgde de links, en het was natuurlijk dezelfde Harry Horse. We mochten elkaar. Hij overlaadde me met zijn boeken en ik las ze voor aan Maddy. We deelden een voorliefde voor J.P. Martin’s UNCLE boeken.
Wat een vreemde wereld.
En op het moment kan ik niets grappigs of interessante bedenken om te schrijven, dus in de plaats daarvan is hier Harlan Ellison die een kortverhaaltje voorleest. http://www.creatvdiff.com/ en klik op Prince Myshkin. (Het is een extra van de DVD van een aanstaande documentaire over Harlan door Erik Nelson, die onder andere Grizzly Man geproduceerd heeft.)
Exit Harry Horse
Ik las Journalista! vandaag en was een moment geschokt. Harry Horse is dood – blijkbaar heeft hij zelfmoord gepleegd vanwege een pact met zijn vrouw, die aan MS leed. Ik probeerde mezelf ervan te overtuien dat het niet de Harry Horse was die ik kende, degene die ik ontmoet had In Edinburgh, met wie ik voorgelezen had, grappig en enthousiastisch en vertederend onhandig en charmant.
Ik volgde de links, en het was natuurlijk dezelfde Harry Horse. We mochten elkaar. Hij overlaadde me met zijn boeken en ik las ze voor aan Maddy. We deelden een voorliefde voor J.P. Martin’s UNCLE boeken.
Wat een vreemde wereld.
En op het moment kan ik niets grappigs of interessante bedenken om te schrijven, dus in de plaats daarvan is hier Harlan Ellison die een kortverhaaltje voorleest. http://www.creatvdiff.com/ en klik op Prince Myshkin. (Het is een extra van de DVD van een aanstaande documentaire over Harlan door Erik Nelson, die onder andere Grizzly Man geproduceerd heeft.)
vrijdag 12 januari 2007
Walker Fun
Van Neil, vrijdag 12 januari 2007, 11h30.
Walker amusement
Dave en ik hadden een leuke dag, we werden eerst geïnterviewd op MPR en daarna gingen we naar Walker voor een sound check, uiteten (ze lachten me uit omdat ik geen smeuïg chocolade dessert wou eten en een pompelmoessapje verkoos. Maar ik zal het laatst lachen.) Toen kwamen we terug bij Walker om te ontdekken dat er een heleboel mensen in de rij stonden en maar 300 gratis tickets beschikbaar waren, wat ons een beetje schuldig deed voelen. (Mijn excuses als jij één van de mensen was die niet binnenraakte.)
We hebben gepraat en gelezen, Dave heeft film clips en beelden getoond, we hebben een gesprek gehad, we hebben vragen van het publiek beantwoord. (Je kan alles binnenkort zien op http://channel.walkerart.org/detail.wac?id=3651 .)
Toen zijn we naar beneden gegaan om te vertreken en, omdat de auto’s niet bewogen en sommigen ernaar vroegen, hebben we enkele boeken voor mensen gesigneert op de parking, wat volgens mij een primeur was voor het Gaiman McKean vennootschap. We hebben een tof uurtje doorgebracht in de parkeergarage, al kijkend hoe het automatische systeem om de parking te verlaten stuk ging door het grote aantal mensen die vertrokken. (Je betaalt voor je vertrekt, zoals in een luchthaven, en gaat naar je auto en probeert te vertrekken. 300 andere mesnen proberen het hetzelfde te doen. Het duurt even voordat je het begin van de rij bereikt. Dan alles wat je nodig hebt is één persoon die ofwel heeft te betalen, of in de rij gestaan heeft voor vijftien minuten en tien seconden, en het systeem blokkeert, en de parkeerwachters aan het begin kijken triester en triester en leeggen uit dat ze geen override schakelaar hebben en dus de barrier niet kunnen openen, zelfs al zouden ze willen –- en ze willen wel – en dan gaan ze weg en proberen wat met de tickets te regelen, en terwijl het uur voorbij tikt hebben honderden mensen besloten niet meer terug te komen naar Walker, tenminste als parkeren erbij betrokken is...)
Dank u aan Sarah van Walker en Eric van Raintaxi om het te organiseren...
(En het vinden van de Rain Taxi link, houdt in dat ik zie dat er een ongelooflijk tof interview met mij hun website staat http://www.raintaxi.com/online/2006winter/gaiman.shtml.)
Walker amusement
Dave en ik hadden een leuke dag, we werden eerst geïnterviewd op MPR en daarna gingen we naar Walker voor een sound check, uiteten (ze lachten me uit omdat ik geen smeuïg chocolade dessert wou eten en een pompelmoessapje verkoos. Maar ik zal het laatst lachen.) Toen kwamen we terug bij Walker om te ontdekken dat er een heleboel mensen in de rij stonden en maar 300 gratis tickets beschikbaar waren, wat ons een beetje schuldig deed voelen. (Mijn excuses als jij één van de mensen was die niet binnenraakte.)
We hebben gepraat en gelezen, Dave heeft film clips en beelden getoond, we hebben een gesprek gehad, we hebben vragen van het publiek beantwoord. (Je kan alles binnenkort zien op http://channel.walkerart.org/detail.wac?id=3651 .)
Toen zijn we naar beneden gegaan om te vertreken en, omdat de auto’s niet bewogen en sommigen ernaar vroegen, hebben we enkele boeken voor mensen gesigneert op de parking, wat volgens mij een primeur was voor het Gaiman McKean vennootschap. We hebben een tof uurtje doorgebracht in de parkeergarage, al kijkend hoe het automatische systeem om de parking te verlaten stuk ging door het grote aantal mensen die vertrokken. (Je betaalt voor je vertrekt, zoals in een luchthaven, en gaat naar je auto en probeert te vertrekken. 300 andere mesnen proberen het hetzelfde te doen. Het duurt even voordat je het begin van de rij bereikt. Dan alles wat je nodig hebt is één persoon die ofwel heeft te betalen, of in de rij gestaan heeft voor vijftien minuten en tien seconden, en het systeem blokkeert, en de parkeerwachters aan het begin kijken triester en triester en leeggen uit dat ze geen override schakelaar hebben en dus de barrier niet kunnen openen, zelfs al zouden ze willen –- en ze willen wel – en dan gaan ze weg en proberen wat met de tickets te regelen, en terwijl het uur voorbij tikt hebben honderden mensen besloten niet meer terug te komen naar Walker, tenminste als parkeren erbij betrokken is...)
Dank u aan Sarah van Walker en Eric van Raintaxi om het te organiseren...
(En het vinden van de Rain Taxi link, houdt in dat ik zie dat er een ongelooflijk tof interview met mij hun website staat http://www.raintaxi.com/online/2006winter/gaiman.shtml.)
donderdag 11 januari 2007
Last Coraline picture for a while, I expect
Van Neil, woensdag 10 januari 2007, 18h18.
De voorlopig laatste Coraline foto, vermoed ik
Ze hebben me net een foto gestuurd van mij terwijl ik naar enkele personages en hun bezittingen kijk. Dit zijn geverfde modellen, niet de poppen die in de film zullen verschijnen. Henry is aan het uitleggen, onder het waakzame oog van Georgina Hayns, Hoofd poppenfabricatie, hoe de kaakbeweging van Coraline’s vader anders is dan die van sommige andere personages. Hij denkt dat ik luister. Eigenlijk vraag ik me af of ik zou roepen “Oh kijk! Een gevaarlijke ijsbeer!” en dan, terwijl iedereen rondkijkte om te zien waar ik het over heb, of wegrent of op zoek gaat naar een sappige zeehond om naar de ijsbeer te gooien en het zo af te leiden, op dat moment zou ik één van de modellen onder mijn leren jas kunnen stoppen. En dan herinner ik me dat ik mijn leren jas ben vergeten aan te doen.
De voorlopig laatste Coraline foto, vermoed ik
Ze hebben me net een foto gestuurd van mij terwijl ik naar enkele personages en hun bezittingen kijk. Dit zijn geverfde modellen, niet de poppen die in de film zullen verschijnen. Henry is aan het uitleggen, onder het waakzame oog van Georgina Hayns, Hoofd poppenfabricatie, hoe de kaakbeweging van Coraline’s vader anders is dan die van sommige andere personages. Hij denkt dat ik luister. Eigenlijk vraag ik me af of ik zou roepen “Oh kijk! Een gevaarlijke ijsbeer!” en dan, terwijl iedereen rondkijkte om te zien waar ik het over heb, of wegrent of op zoek gaat naar een sappige zeehond om naar de ijsbeer te gooien en het zo af te leiden, op dat moment zou ik één van de modellen onder mijn leren jas kunnen stoppen. En dan herinner ik me dat ik mijn leren jas ben vergeten aan te doen.
woensdag 10 januari 2007
Save money! Ask me how!
Van Neil, woensdag 10 januari, 15h49.
Spaar geld! Vraag me hoe!
... en al de CORALINE posts herinneren me eraan dat iemand me onlangs schreef om me te laten weten dat Barnes and Noble een online na-de-feestdagen uitverkoop houden op het Coraline luisterboek (de Amerikaanse versie, door mij gelezen). Het is een 3 CD versie, en op het moment wordt het verkocht voor $2 (normale prijs: $18) en als je er eentje wil aan die prijs moet je snel zijn, want er staat vermeld dat het alleen geldt zolang de voorraad strekt. (Edit -- Nee, het is de cassette-versie, niet de CD versie, sorry.)
(En ik merk net dat het B&N Edgar Allan Poe boek uit print is, dus ik denk dat ik mijn introductie, een essay over Poe, binnenkort op http://www.neilgaiman.com/exclusive/ zal zetten)
Spaar geld! Vraag me hoe!
... en al de CORALINE posts herinneren me eraan dat iemand me onlangs schreef om me te laten weten dat Barnes and Noble een online na-de-feestdagen uitverkoop houden op het Coraline luisterboek (de Amerikaanse versie, door mij gelezen). Het is een 3 CD versie, en op het moment wordt het verkocht voor $2 (normale prijs: $18) en als je er eentje wil aan die prijs moet je snel zijn, want er staat vermeld dat het alleen geldt zolang de voorraad strekt. (Edit -- Nee, het is de cassette-versie, niet de CD versie, sorry.)
(En ik merk net dat het B&N Edgar Allan Poe boek uit print is, dus ik denk dat ik mijn introductie, een essay over Poe, binnenkort op http://www.neilgaiman.com/exclusive/ zal zetten)
The Coraline Movie's Mission Statement is...
Van Neil, woensdag 10 januari, 14h34.
De Mission Statement van de Coraline film is...
En, omdat ze weten dat ik er weg van was, heeft de Coraline crew me een foto gestuurd van één van de knopen die de “Mission Statement” van de vorige bewoners van de studios bedekken.
Ook heb ik net een email ontvangen, waarin staat
Jij hebt veel te veel plezier met de labels van new blogger, niet?
En ik moet toegeven dat het waar is.
De Mission Statement van de Coraline film is...
En, omdat ze weten dat ik er weg van was, heeft de Coraline crew me een foto gestuurd van één van de knopen die de “Mission Statement” van de vorige bewoners van de studios bedekken.
Ook heb ik net een email ontvangen, waarin staat
Jij hebt veel te veel plezier met de labels van new blogger, niet?
En ik moet toegeven dat het waar is.
First Coraline Photos
Van Neil, woensdag 10 januari 2007, 10h35.
De eerste Coraline Foto’s
Na mijn eerste bezoek aan de set van Coraline vlak voor Kerst zei ik Ze zijn ook technische tests aan het doen – het is makkelijk voor mij om in een boek te zeggen, en voor Henry om in zijn script te verwerken, dat, als Coraline wegwandelt van het Andere Huis, de bomen minder op bomen en meer op ideëen van bomen beginnen te lijken. Maar een boomgaard omtoveren in een mistige abstractie is gemakkelijker gezegd dan gedaan wanneer je het moet bouwen. Dus ze hebben er eentje gebouwd en zijn bezig met hun cameratests om te zien of het zal lukken.
Ik heb net enkele foto’s van het bezoekje ontvangen... hier is er eentje van mij en Henry Selick al kijkend naar de maquette van de bomen als je van rechts naar links wandelt. (Klik op de foto voor de grotere versie and het zal duidelijker zien zijn waarover ik praatte.) Tussen ons (en ondertussen het model van Coraline verbergend) staat Tom Proost, ploegleider van het atelier.
En omdat die een beetje donker zijn, is hier een foto van Bo Henry, opzichter van de constructie van de set, Henry Selick en ikzelf omgeven door half beschilderde bomen en een stukje van nachtmerrie-achtig landschap. Ik heb geen idee waar ik naar keek, maar ik ben er zeker van dat het buitengewoon interessant was.
Ik zal nog wat foto’s uploaden als ik ze krijg – ik hoop dat een of twee foto’s met personages sturen. Ik bedoel, bomen zijn goed, maar het draait uiteindelijk rond de personages.
De foto’s zijn van Serena Davidson.
De eerste Coraline Foto’s
Na mijn eerste bezoek aan de set van Coraline vlak voor Kerst zei ik Ze zijn ook technische tests aan het doen – het is makkelijk voor mij om in een boek te zeggen, en voor Henry om in zijn script te verwerken, dat, als Coraline wegwandelt van het Andere Huis, de bomen minder op bomen en meer op ideëen van bomen beginnen te lijken. Maar een boomgaard omtoveren in een mistige abstractie is gemakkelijker gezegd dan gedaan wanneer je het moet bouwen. Dus ze hebben er eentje gebouwd en zijn bezig met hun cameratests om te zien of het zal lukken.
Ik heb net enkele foto’s van het bezoekje ontvangen... hier is er eentje van mij en Henry Selick al kijkend naar de maquette van de bomen als je van rechts naar links wandelt. (Klik op de foto voor de grotere versie and het zal duidelijker zien zijn waarover ik praatte.) Tussen ons (en ondertussen het model van Coraline verbergend) staat Tom Proost, ploegleider van het atelier.
En omdat die een beetje donker zijn, is hier een foto van Bo Henry, opzichter van de constructie van de set, Henry Selick en ikzelf omgeven door half beschilderde bomen en een stukje van nachtmerrie-achtig landschap. Ik heb geen idee waar ik naar keek, maar ik ben er zeker van dat het buitengewoon interessant was.
Ik zal nog wat foto’s uploaden als ik ze krijg – ik hoop dat een of twee foto’s met personages sturen. Ik bedoel, bomen zijn goed, maar het draait uiteindelijk rond de personages.
De foto’s zijn van Serena Davidson.
dinsdag 9 januari 2007
The best film of 2006 was...
Van Neil, dinsdag 9 januari 2007, 02h34.
De beste film van 2006 was...
Nog altijd aan het schrijven tegen de klok in. Heb nu al wat gewicht verloren, hoera. Ik ben nu op dat punt geraakt dat ik me tevreden voel bij het gewoon niet meer zoveel eten, terwijl ik meer groentjes eet, pompelmoes als snack gebruik, meer water drink etc. Eigenlijk probeer ik gewoon een heel jaar eten op de baan goed te maken. (Er zijn 4 wasmanden met jeansbroeken in mijn kast, in iedere mand zit een andere maat. Ik had de mand aan het einde bereikt en ze werden nogal krap. Ben nu terug bij de vorige mand. En er moet nog 1 maat vanaf voordat ik terug op mijn gepaste BMI, of hoe je dat ook noemt, zit. Zoals ik een paar jaar geleden geleerd heb, zullen mensen me er op wijzen dat ik hoekig uitzie als ik de dunste wasmand aan het andere eind bereikt heb. En dit is waarschijnlijk de laatste post over gewicht, want a) het is saai en b) als je gewichtsverlies vernoemt in een blogpost, sturen mensen je e-mails om je te vertellen dat je bijdraagt aan de hedendaagse epidemie van Anorexia en het zelfbeeld van jongeren verknoeit.)
Hoe dan ook, deze post gaat over Pan’s Labyrinth – zoals gelezen en besproken in http://www.neilgaiman.com/journal/2006/09/sunday-morning-cinema.html -- en is bedoeld om Guillermo te feliciteren met het winnen van de Critics Prize.
Guillermo del Toro’s gothic fantasie Pan’s Labyrinth werd de beste film van 2006 genoemd door de National Society of Film Critics.
Guillermo is de uitvoerende producent van de DEATH-film, die blijkbaar begint te denken aan de mogelijkheid om misschien een schijn van teken van leven te geven, misschien. Dus ik zal hem gauw genoeg in levende lijve kunnen feliciteren.
Maar het is tof om het hier te doen.
En wilde ik eens linken naar deze blogpost van Charles Vess, die de verschillende stadia van het Stardust beeldhouwwerk toont, waaraan hij aan het werken is, maar ik denk niet dat ik dat al gedaan had. Veel foto’s...
http://greenmanpress.com/news/archives/98
De beste film van 2006 was...
Nog altijd aan het schrijven tegen de klok in. Heb nu al wat gewicht verloren, hoera. Ik ben nu op dat punt geraakt dat ik me tevreden voel bij het gewoon niet meer zoveel eten, terwijl ik meer groentjes eet, pompelmoes als snack gebruik, meer water drink etc. Eigenlijk probeer ik gewoon een heel jaar eten op de baan goed te maken. (Er zijn 4 wasmanden met jeansbroeken in mijn kast, in iedere mand zit een andere maat. Ik had de mand aan het einde bereikt en ze werden nogal krap. Ben nu terug bij de vorige mand. En er moet nog 1 maat vanaf voordat ik terug op mijn gepaste BMI, of hoe je dat ook noemt, zit. Zoals ik een paar jaar geleden geleerd heb, zullen mensen me er op wijzen dat ik hoekig uitzie als ik de dunste wasmand aan het andere eind bereikt heb. En dit is waarschijnlijk de laatste post over gewicht, want a) het is saai en b) als je gewichtsverlies vernoemt in een blogpost, sturen mensen je e-mails om je te vertellen dat je bijdraagt aan de hedendaagse epidemie van Anorexia en het zelfbeeld van jongeren verknoeit.)
Hoe dan ook, deze post gaat over Pan’s Labyrinth – zoals gelezen en besproken in http://www.neilgaiman.com/journal/2006/09/sunday-morning-cinema.html -- en is bedoeld om Guillermo te feliciteren met het winnen van de Critics Prize.
Guillermo del Toro’s gothic fantasie Pan’s Labyrinth werd de beste film van 2006 genoemd door de National Society of Film Critics.
Guillermo is de uitvoerende producent van de DEATH-film, die blijkbaar begint te denken aan de mogelijkheid om misschien een schijn van teken van leven te geven, misschien. Dus ik zal hem gauw genoeg in levende lijve kunnen feliciteren.
Maar het is tof om het hier te doen.
En wilde ik eens linken naar deze blogpost van Charles Vess, die de verschillende stadia van het Stardust beeldhouwwerk toont, waaraan hij aan het werken is, maar ik denk niet dat ik dat al gedaan had. Veel foto’s...
http://greenmanpress.com/news/archives/98
Nederlandstalige versie van Neil Gaiman's Blog
Ik kon het niet laten om een vertaling van Neil Gaiman's Blog te creëeren. Voor mij is hij een schrijver van formaat. Zijn teksten zijn intelligent, soms grappig, op andere momenten een beetje gruwelijk, maar altijd briljant.
Als dit het steentje is dat ik tot zijn bekendheid kan bijdragen, dan vind ik dat geweldig.
Veel leesplezier!
Als dit het steentje is dat ik tot zijn bekendheid kan bijdragen, dan vind ik dat geweldig.
Veel leesplezier!
Abonneren op:
Posts (Atom)