Van Neil, dinsdag 9 januari 2007, 02h34.
De beste film van 2006 was...
Nog altijd aan het schrijven tegen de klok in. Heb nu al wat gewicht verloren, hoera. Ik ben nu op dat punt geraakt dat ik me tevreden voel bij het gewoon niet meer zoveel eten, terwijl ik meer groentjes eet, pompelmoes als snack gebruik, meer water drink etc. Eigenlijk probeer ik gewoon een heel jaar eten op de baan goed te maken. (Er zijn 4 wasmanden met jeansbroeken in mijn kast, in iedere mand zit een andere maat. Ik had de mand aan het einde bereikt en ze werden nogal krap. Ben nu terug bij de vorige mand. En er moet nog 1 maat vanaf voordat ik terug op mijn gepaste BMI, of hoe je dat ook noemt, zit. Zoals ik een paar jaar geleden geleerd heb, zullen mensen me er op wijzen dat ik hoekig uitzie als ik de dunste wasmand aan het andere eind bereikt heb. En dit is waarschijnlijk de laatste post over gewicht, want a) het is saai en b) als je gewichtsverlies vernoemt in een blogpost, sturen mensen je e-mails om je te vertellen dat je bijdraagt aan de hedendaagse epidemie van Anorexia en het zelfbeeld van jongeren verknoeit.)
Hoe dan ook, deze post gaat over Pan’s Labyrinth – zoals gelezen en besproken in http://www.neilgaiman.com/journal/2006/09/sunday-morning-cinema.html -- en is bedoeld om Guillermo te feliciteren met het winnen van de Critics Prize.
Guillermo del Toro’s gothic fantasie Pan’s Labyrinth werd de beste film van 2006 genoemd door de National Society of Film Critics.
Guillermo is de uitvoerende producent van de DEATH-film, die blijkbaar begint te denken aan de mogelijkheid om misschien een schijn van teken van leven te geven, misschien. Dus ik zal hem gauw genoeg in levende lijve kunnen feliciteren.
Maar het is tof om het hier te doen.
En wilde ik eens linken naar deze blogpost van Charles Vess, die de verschillende stadia van het Stardust beeldhouwwerk toont, waaraan hij aan het werken is, maar ik denk niet dat ik dat al gedaan had. Veel foto’s...
http://greenmanpress.com/news/archives/98
