Gene wolven
KIJK NAAR Gene: een aangename glimlach (die ze naar hem genoemd hebben [ in het Engels ‘genial’], de sprankel van een aardmannetje in zijn ogen, een geruststellende snor. Luister naar dat lachje. Blijf op je hoede. Hij heeft alle kaarten in hand: hij heeft vijf azen in de hand en nog meer in zijn mouw.
Ooit las ik hem het relaas van een verbijsterende moord, die negentig jaar geleden werd gepleegd voor. “Oh,” zei hij, “wel, dat is duidelijk,” en ging verder door voor de vuist een simpele en plausibel verklaring uit de mouw te schudden voor zowel de moord als d aanwijzingen waar de politie geen verklaring voor had. Hij heeft de hersenen van een ingenieur dat dingen uit elkaar haalt om te zien hoe ze werken en ze dan terug in elkaar te steken...
Mijn essay over Hoe Gene Wolfe Lezen (waarvan dit de eerste twee alinea’s waren) staat op de F&SF website. En ook Michael Swanwicks essay. En ook Michael Andre-Driussis. Ik raad je aan om het tijdschrift in kwestie te kopen, natuurlijk. Ondertussen kreeg ik een proefversie van het volgende boek van Gene, getiteld, denk ik, Pirate Freedom. (Gene Wolfe en Piraten. Twee smaken die goed samen gaan.)
(Het waren de lucifers op de grond, bij de treinsporen, waarnaar Gene verwees, in de oude krantenknipsel moordzaak, die de zaak oplosten; maar natuurlijk was de landloper toen al negentig jaar dood...)
Hier is de kaft van A Walking Tour of the Shambles, die ik post omdat het een Gahan Wilson karikatuur van mij en Gene erop heeft staan. Gene is degene met de snor. Ik ben degene die er bezorgd uitziet.
