zondag 11 maart 2007

"I am the emperor, and I want dumplings"

Van Neil, dinsdag 6 maart 2007, 20h12.

“Ik ben de keizer en ik wil knoedels”

Lorenzo di Bonaventure, producer extraordinaire, is op http://www.moviesonline.ca/movienews_11409.html geïnterviewd over Transformers en ze hebben hem ook naar Stardust gevraagd. Zijn antwoorden zijn informatief en interessant,


Q: Ik zou graag naar Stardust vragen, als u het niet erg vindt?

Lorenzo di Bonaventura: Ok, goed.

Q: Ik heb gehoord dat ze een test-screening hadden in Pasadena en dat het heel erg hoge testscores had.


Lorenzo di Bonaventura: Dat is zo, en ik was er eigenlijk door verrast.

Q: Hoe is dat eigenlijk aan het vorderen?

Lorenzo di Bonaventura: Heel erg goed. Het is vreemd om het te zeggen. Ik denk niet dat iedereen de film graag gaat zien, omdat het niet echt een film is die gemaakt is om dat te doen, en toch toen we het testten, vond iedereen het geweldig dus was ik erg verrast. I’m not sure it’s for us.’ Het was een film waarvan ik verwachtte dat het grootste deel van het publiek zei ‘wel, dat is een beetje vergezocht. Ik ben niet zeker of het iets voor ons is.’ En wat er gebeurde was dat we de romance zo spectaculair goed hebben aangebracht – Matthew (Vaughn) heeft het zo goed gedaan- dat het een deel van het publiek meevoerde dat ik niet verwachtte.

Q: Ik heb een anecdote gehoord dat er verband mee houdt: de studio wou het niet sprookje noemen zoals bij the Princess Bride maar Matthew Vaughn wou het wel zo noemen, maar het wordt afgeraden.

Lorenzo di Bonaventura: Dat is niet waar. We hebben allemaal dezelfde angst om het word sprookje te gebruiken… Het is interessant. We zijn dit te weten gekomen via de focusgroepen. We vroegen ze om de film te omschrijven en dan gaven ze ons een beschrijving en dan zeiden we tegen hen, ‘Wat denken jullie als we het omschrijven als een sprookje?,’ zeiden ze ‘NEEEEE!’ en we zeiden dan ‘Whoa! Ok, ok! We zullen het niet zo noemen!’ Het was echt interessant. Omdat geen film is die in een simpel genre past – het is een avonturenfiom, een romance, fantasy, Neil Gaimans bizarre wereldvisie – het gaat nog moeilijk voor ons worden om een manier te vinden om dit ding te benoemen, dus we hebben jullie hulp echt nodig. (Lacht) Het is waar. We gaan een film zijn die zich op de kritiek richt.



Ik ken Lorenzo nu al een tiental jaar, sinds hij Warner Brothers runde, en hij is een wijze man. Maar ik denk dat ik mijn wereldvisie normaler vind dan hij doet.

...

Hoi Neil.

Dit is geen vraag, maar wat informatie: vrijdagavond bij het avondeten vertelde de moeder van mijn vriend ons dat een man in Wal-Mart haar verteld had dat de Russen onze bijentechnologie stelen, wat aanleiding zou gegeven tot het verdwijnen van de bijen (zie het artikel in je journal van 3/5/07). Hij leek erg zeker van zijn stuk, dus ik dacht dat ik de waarschuwing maar zou doorvertellen voor het geval dat. Kijk uit voor al die nieuwe bijen in jouw tuin.

Hoogachtend, Stephanie H.



Het zou kunnen dat de Russen onze bijen stelen met transportstralen, denk ik. (“Het doel-coördinaten van het bijennest zijn geconfirmeerd, tovarisch.” “Goed. Breng ze binnen.”) God weet dat we nooit iets leren als we niet luisteren naar moeders van vrienden die ons vertellen wat mannen in Wal-Mart zeggen.

Mijn eigen theorie over de verdwijnende bijen is dat een of andere schrandere bij in elke van de lege bijennesten zei “Kijk, waarom eten we dit afschuwelijk maïssiroop ding van containertanks als we het hele jaar doorbrachten met lekker honing maken? Waarom worden we door het hele land gereden op de rug van vrachtwagens? Waarom laten we dit gebeuren? We zijn bijen, in’s hemelsnaam. We kunnen vliegen. Laten we ergens anders naartoe gaan.” En toen zei de rest van de bijen “Ze heeft wel gelijk,” en gingen ze ergens anders naartoe.


Is er een plan om een volledige versie van Neverwhere te doen? Je verhalen zijn altijd het beste wanneer ze hardop voorgelezen worden, ze lenen zich tot geweldig verhalen vertellen. Ik heb de meeste van je boeken minstens één keer gelezen en kortgeleden naar Anansi Boys en Stardust geluisterd. Ik voelde me weer als een kind, vertellen en luisteren rond het kampvuur met mijn vrienden in de tijd dat hardop lezen de mode was.

Dank je voor je goede werk. ~ChadYup.



Ik heb het al opgenomen. Het bestaan van een extreme korte versie van Neverwhere met het einde met gaten heeft me altijd geërgerd, ondanks de Brian Eno muziek en de echte goede Gary Bakewell die voorleest, maar de licentie is nu vervallen en ik ben blij dat ik kan zeggen dat het van de wereld zal verdwijnen. De nieuwe versie zal eind dit jaar op de markt komen, waarschijnlijk in de herfst. Ik heb het eigenlijk opgenomen van de “voorkeurtekst van de auteur”, dus is het de langste versie van de tekst. Ik nam het luisterboek heel graag op en deed graag alle stemmetjes en ik herinnerde me hoeveel ik van al die mensen hield en wou The Seven Sisters helemaal opnieuw schrijven.